MENZIS VERGOEDT AL ZEVEN MAANDEN 194 VAN HUN VERZEKERDEN NIET
194, veelal oudere en kwetsbare, verzekerden die aangewezen zijn op noodzakelijke zorg hangt ingrijpende incassomaatregelen boven het hoofd, omdat hun zorgverzekeraar Menzis onterecht weigert de zorg te vergoeden.
Op negen juni aanstaande is er bij de meervoudige kamer van de Rechtbank in Arnhem een zitting tegen zorgverzekeraar Menzis uit Wageningen, omdat zij aan 194 van hun verzekerden al sinds 1 november 2019 de ingediende nota’s niet vergoeden. De openstaande facturen van deze cliënten voor de geleverde zorg zijn in de afgelopen zeven maanden tot dramatische hoogte gestegen en de zorgverleners zitten daardoor al die tijd zonder inkomsten.
“Incassomaatregelen op deze, voornamelijk oudere en zieke mensen, hebben wij tot heden nog uitgesteld. Omdat wij dit onmenselijk vinden en de cliënten zelf het geld niet hebben. Dit zal dan zelfs tot privé faillissementen kunnen leiden van mensen die vaak in de laatste fase van hun leven verkeren en aangewezen zijn op de noodzakelijke zorg. Ik vind dit wel een hele lastige beslissing omdat wij zowel belangen van cliënten als zorgverleners behartigen en vooral zorgverleners hiervan enorm de dupe zijn. Als je amper de benzine nog kunt betalen om naar je cliënten te kunnen gaan is dat heel dramatisch en verdrietig ” aldus Paul Hager oprichter van Zuster in de Buurt.
Zuster in de Buurt
Zuster in de Buurt is een landelijk werkende organisatie die voor de kleinere en zelfstandige zorgverleners in de wijkverpleging de belangen behartigt. Zij ondersteunt haar deelnemers bij de ingewikkelde en tijdrovende administratieve procedures die door de zorgverzekeraars zijn opgelegd, ondersteunt bij de diverse wettelijke vereisten en faciliteert haar deelnemers om op een meer menselijke wijze de zorg in kleine teams tegen gemiddeld 30% lagere kosten te organiseren.
Zuster in de Buurt is gebaseerd op een door de heer Hager vanaf 2007 doorontwikkelde vernieuwde organisatiemethodiek, Stamcelorganisatie. Hiermee worden onnodig hoge overheadskosten gedecimeerd, de kwaliteit van dienstverlening verbeterd en mensen worden gelukkiger in hun werk.
Kwaliteit van wijkverpleging holt achteruit, ziekteverzuim tweemaal hoger dan in de bouw
Door de steeds verdere vergrijzing van Nederland en de bezuinigingen in de wijkverpleging holt de kwaliteit van de wijkverpleging de afgelopen jaren hard achteruit. Dit vindt ook zijn weerslag op de zorgverleners, waardoor het ziekteverzuim in de wijkverpleging al tweemaal zo hoog is als bij de meer gevaarlijke beroepen, bijvoorbeeld de bouw. Het ziekteverzuim is inmiddels gestegen tot ca. 8% waarvan een groot deel van de zorgverleners thuis zit met ernstige burn-out klachten.
Vooral de hoog opgeleide en meer ervaren zorgverleners hebben daarom jaren geleden besloten dat deze zorg beter en persoonlijker kan. Door middel van kleine teams die goed op elkaar zijn afgestemd en een directe relatie onderhouden met de huisartsen werken zij zelfstandig zonder de zware druk op hun schouders van overgeorganiseerde instellingen. Ook cliënten lopen steeds vaker aan tegen lange wachttijden bij de grotere instellingen. En onder meer door de slechte planning en hoge ziekteverzuim bezoeken jaarlijks tientallen tot wel boven de honderd verschillende zorgverleners jaarlijks een individuele cliënt. Dat wordt door cliënten als onplezierig ervaren en gaat dan ook ten koste van de kwaliteit van de zorg. “Ooit zei een cliënt van ons uit Arnhem op humoristische wijze dat zij net zo goed op maandagochtend naakt over de markt kan lopen, want half Arnhem heeft mij toch al naakt gezien”. Helaas een bittere waarheid.
Zorgverzekeraars erkennen de goede kwaliteit kleine zorgteams
Zorgverzekeraars erkennen dit zelf ook zoals blijkt uit het door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) opgestelde document Monitor Contractering wijkverpleging 2019. Daarin schrijft de NZa: “Zorgverzekeraars onderkennen dat ongecontracteerde zorg voor de patiënt prettig kan zijn. Ongecontracteerde aanbieders werken vaak zonder stops, wachtlijsten en beperking van het aantal zorguren. Ook kunnen deze aanbieders marktverhoudingen doorbreken.”
Vooral dat laatste punt, het doorbreken van machtsverhoudingen is blijkbaar een ongewenste situatie voor de zorgverzekeraars en de megalomane instellingen met hoge overheadkosten. Die bedreiging is ook wel reëel nu blijkt dat ongecontracteerde wijkverpleging tegen 30%-35% lagere tarieven wordt uitgevoerd ten opzichte van de door de NZa gepubliceerde tarieven voor Wijkverpleging. Echter boeit dat klaarblijkelijk deze macht niet. “Het is normale mensen toch niet uit te leggen dat het door de NZa gepubliceerde uurtarief voor wijkverpleging van € 73,58 resulteert in een netto uurloon van slechts € 15,= voor een HBO-opgeleide verpleegkundige. Vooral als je daarbij bedenkt dat een verpleegkundige vanuit huis rechtstreeks naar de cliënten gaat en alleen de urenlijsten bij hun werkgever inlevert”, vervolgt de heer Hager die zich onder de normale mensen schaart. “Innovatie is er vanaf de jaren zestig tenslotte nauwelijks geweest, misschien op een elektrisch hoog-laag of wat hulpmiddelen na.”
Zorgverzekeraars willen doorbreken machtsverhoudingen tegen gaan.
“Omdat de stamcelorganisatie techniek, waarbij overheadkosten worden gedecimeerd, kwaliteit toeneemt en mensen gelukkiger worden, juist de machtsverhoudingen doeltreffend doorbreekt is er sinds vorig jaar ineens een hetze ontstaan op deze steeds groter groeiende groep aan ervaren zorgverleners. De angst dat de macht wordt verloren zit er duidelijk in”. Inmiddels hanteren alle zorgverzekeraars draconische maatregelen tegen deze groep hardwerkende zorgverleners en dit vernieuwende organisatiemodel. “Ik vind dat onbegrijpelijk. Neem bijvoorbeeld de corona-crisis waarbij veel cliënten zonder zorg bleven zitten. Dit is ook wel begrijpelijk omdat met tientallen verschillende zorgverleners per maand aan huis het verspreidingsrisico van Covid-19 enorm kan zijn. Uit de cijfers van het RIVM vallen de doden als gevolg van corona vooral onder de doelgroep die wijkverpleging ontvangen. Waar grotere instellingen geen beschermingsmiddelen aan de zorgverleners ter voorkoming van deze verspreiding boden, kochten de kleinere teams, waar slechts een aantal vaste zorgverleners dagelijks over de vloer komen, vanzelfsprekend zelf de nodige beschermingsmiddelen in om hun cliënten tegen besmetting te behoeden.
Overigens slagen de zorgverzekeraars met hun enorme kapitaal en macht er wonderwel in om het doorbreken van machtsverhoudingen tegen te gaan. Het is natuurlijk ook een oneerlijke strijd tegen organisaties die zich niets van het wel en wee van hun klanten aantrekken, waarbij zelfstandige zorgverleners zich dat juist wel erg aantrekken. Grote bedrijven winnen altijd van de kleinere, niet omdat ze groot zijn, maar omdat kleinere bedrijven menselijker zijn. De macht blijft bestaan en de zieke burger wordt de dupe.
Menzis hanteert oude strijdstrategie van verschroeide aarde tegen hun verzekerden
Zorgverzekeraar Menzis steekt met kop en schouders boven de rest uit met het doorvoeren van onmenselijke maatregelen om de oude en kostbare machtsverhoudingen te behouden. Simpelweg door vanaf 1 november 2019 hun verzekerden zonder enige mededeling niet te vergoeden.
De Russische krijgstechniek van de verschroeide aarde tegen Napoleon Bonaparte en de Duitse bezetters destijds, wierp zijn vruchten af voor de Russen en deze techniek hanteert Menzis nu ook met succes. Als we de geldkraan lang genoeg dicht draaien en de zorgverleners geen inkomen meer hebben verschroeit deze groep van zorgverleners als vanzelf zal Menzis gedacht hebben. “Deze tactiek werkt inderdaad. Wij worden nu regelmatig gebeld of wij kunnen ondersteunen met geld, bijvoorbeeld omdat zorgverleners simpelweg moeten tanken om bij hun cliënten te komen en vaak daar het geld niet meer voor hebben”. De zorgverleners zitten in een spagaat. Zij weten dat de cliënten afhankelijk zijn van hen en vanwege de lange wachtlijsten elders niet terecht kunnen. Dat leidt tot hele ingrijpende en pijnlijke situaties.
“Op onze eigen kosten zijn wij daarom tegen zorgverzekeraar Menzis een kostbare Rechtzaak gestart om middels de rechter Menzis alsnog te dwingen haar verzekerden te betalen”. Alle cliënten hebben bij Menzis hun verplichte verzekering en een machtiging tot zorg ontvangen en ontvangen tot op heden nog hun zorg.” En dat dreigt straks acuut te stoppen.
Draconische maatregelen zorgverzekeraars ter voorkoming doorbreken machtsverhoudingen.
Omdat zorgverzekeraars klaarblijkelijk niet willen dat machtsverhoudingen worden doorbroken zijn allerhande maatregelen getroffen waardoor haast onhoudbare toestanden voor cliënten en zorgverleners gaan ontstaan. Deze groep zorgverleners wordt al jarenlang onterecht zwart gemaakt dat zij grootschalig frauderen. Dat blijkt uit geen enkel officieel onderzoek. Het kartel van zorgverzekeraars, Zorgverzekeraars Nederland, brengt jaarlijks namelijk een frauderapportage uit. De totale fraude in de gehele zorg, die 100 miljard per jaar bedraagt, was in 2018 (slechts) 20,4 miljoen en zelfs 25% minder dan in 2017. De fraude is daarmee het laagste van alle branches tot een percentage van ver achter de komma. Het aandeel wijkverpleging in de totale zorgkosten van 100 miljard is slechts 4% en daarmee verwaarloosbaar. Een andere conclusie dan het behoud van de macht kan dan ook niet worden geconcludeerd.
Belang van controles
“Vanzelfsprekend is het tegengaan van fraude een belangrijk punt in de bedrijfsvoering van Zuster in de Buurt. Iedere euro fraude is er één teveel natuurlijk, maar als branche doen wij het blijkbaar uitermate goed vergeleken bij andere branches waar de fraude vaak in enkele percentages loopt. Daartoe hebben wij ook, overigens zonder enig medewerking van de zorgverzekeraars, regelmatig gepoogd om op hoofdlijnen daarover afspraken te maken. Zij willen dat simpelweg niet.” aldus de heer Bogaard bestuurder Zuster in de Buurt die dit persoonlijk aan de diverse zorgverzekeraars jaren terug al heeft voorgesteld. “Wel bombarderen de zorgverzekeraars ons momenteel onder diverse onderzoeken waaraan wij, mits binnen de wettelijke kaders, vanzelfsprekend volledig aan mee doen. Onlangs heeft zorgverzekeraar VGZ nog een onderzoek, met een doorlooptijd van een half jaar, bij ons afgerond over de jaren 2017 en 2018. Hierin zijn wij met vlag en wimpel geslaagd en heeft dit tot geen enkele verrekening geleid”.
“Menzis echter vereist van ons dat wij aan een onderzoek meedoen die buiten deze wettelijke kaders vallen. Dat mogen wij gewoonweg niet. Deze strikte wetgeving is opgesteld ter bescherming van de medische privacy gevoelige gegevens van onze cliënten. Daar moeten wij uiterst zorgvuldig mee omgaan. Als een vanzelfsprekendheid, maar daar kunnen ook door de Autoriteit Persoonsgegevens terecht hoge boetes worden opgelegd. Menzis heeft daar, volgens diverse berichten uit kranten, door aan hen opgelegde boetes zelf ook ervaringen mee. Wij hebben Menzis aangegeven zeker mee te werken aan de onderzoeken, maar zij moeten bijvoorbeeld toestemmingsverklaringen bij hun verzekerden opvragen waarmee wij gerechtigd zijn om deze privacy-gevoelige gegevens met toestemming van cliënten, aan Menzis aan te leveren.
Andere zorgverzekeraars, zoals bijvoorbeeld VGZ heeft dit wel gedaan. Tot op heden hebben wij nog geen enkele toestemmingsverklaring van Menzis ontvangen en kunnen derhalve wettelijk niet aan hun verzoek voldoen. Maar intussen sluit Menzis al zeven maanden lang de geldkraan naar hun cliënten dicht”.
Menzis heeft niets te verliezen en welke akelige maatregel zal zij na deze procedure weer bedenken.
Negen juni aanstaande is voor de tientallen zorgverleners en 193 cliënten derhalve een hele spannende dag. Die dag is erg bepalend voor de continuïteit van de zorg voor deze cliënten en het voortbestaan van deze groep zorgverleners. Een deel van deze zorgverleners is nu al uit de zorg gestapt. “Je kunt nog beter achter de kassa van een supermarkt gaan werken, dat betaalt minder, maar betaalt in ieder geval wel. Dan kan ik in ieder geval eten, mijn huur betalen en de kinderen van kleding voorzien”, is een veel gehoorde uitspraak van professionele zorgverleners. “Ik ben trouwens benieuwd wat Menzis erna in petto heeft. Tenslotte heeft Menzis niets te verliezen. Verzekerden zijn voor hen blijkbaar niet meer dan verplichte maandelijkse premiebetalende melkkoeien en als ze deze procedure verliezen moeten ze in feite betalen wat ze toch al moesten betalen. En de juridische kosten verwerken zij simpelweg in de alsmaar stijgende zorgpremie, terwijl de cliënten en zorgverleners de dure advocaten uit eigen zak moeten betalen. Ik ben benieuwd wat voor akeligs zij na deze rechtszaak weer zullen bedenken”.
Ede, 29 mei 2020
Nza Monitor Contractering wijkverpleging 2019, citaat komt uit hoofdstuk 7, pagina 51
https://puc.overheid.nl/nza/doc/PUC_274036_22/1/
Rapportage controle en fraudebeheersing 2018 Zorgverzekeraars Nederland
